ضوابط برقراری و پرداخت حق جذب (فوق العاده بازار کار)

 

ضوابط برقراری و پرداخت حق جذب (فوق العاده بازار کار)

ضوابط نحوه برقراری و پرداخت فوق العاده جذب (بازار کار) در کارگاه های دارای طرح طبقه بندی مشاغل (پیوست دستورلعمل اجرایی طرح های طبقه بندی مشاغل)

1- برقراری حق جذب (فوق العاده بازار کار) در اجرای تبصره 2 ماده 18 دستورالعمل اجرایی طرح های طبقه بندی مشاغل می باشد.

استفاده هر یک از شاغلین از فوق العاده مقرر در این تبصره موکول به داشتن شرایط احراز کامل شغل از نظر تجبربه و تحصیل است.

2- حق جذب به مشاغل تخصصی یا استثنایی (از لحاظ شرایط محیط کار) و نیز دیگر مشاغلی که جزو دو گروه فوق نبوده، لیکن برای کارگاه ذیربط ممکن است دارای اهمیت باشد، قابل اخذ مجوز می باشد.

3- اخذ مجوز برای هر یک از مشاغل منوط به نظر موافق مدیریت و تأیید مشاغل مذکور توسط وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی دارد که با تکمیل و ارسال فرم نمونه پیوست نسبت به تقاضای اخذ حق مجوز اقدام خواهد شد.

4- سقف میزان حق جذب برای مشاغ لمدیران و کارشناسان متخصص در حد مدیران معادل 10 درصد مزد شغل گروه مربوط و برای سایر مشاغل معادل 100 درصد مزد شغل گروه مربوط به آن شغل خواهد بود.

5- از آنجا که در ماده 26 قانون کار در کارگاه هایی که دارای طرح طبقه بندی مشاغل هستند مزد مبنا تعریف شده است، بنابراین فوق العاده جذب (بازار کار) جزء مزد نیست.

6- چون فوق العاده جذب (بازار کار) مشمولین طرح های طبقه بندی مشاغل جزء مزد مبنا نیست لذا:

الف- تأثیرات افزایش مصوبات شورایعالی کار بر روی آن از ناحیه کارفرما الزامی نیست.

ب- در محاسبه تبعات مزدی (اضافه کاری، نوبت کاری، مزایای پایان خدمت، عیدی و پاداش و...) لحاظ نمی گردد مگر آنکه بر اساس ضوابط داخلی پیمان دسته جمعی یا عرف و رویه کارگاه نوع دیگری حاکم بوده باشد.

ج- ایجاد تفاوت در میزان پرداخت (از صفر تا حداکثر رقمی که مجوز گرفته اند)‌در بین شاغلین یک شغل با تدوین ضابطه ای که به تأیید طرفین و تصویب وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی رسیده باشد امکان پذیر است.

7- پس از مجوز وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تا زمانی که برای شاغل شغلی حق جذب برقرار نشده باشد، حقی برای شاغل از نظر مطالبه آن ایجاد نخواهد نمود.

شناسنامه

مطالبات و خواسته‌های بازنشستگان کارگری

مهمترین مطالبات و خواسته‌های بازنشستگان کارگری چیست؟

یک فعال صنفی بازنشستگان در ارتباط با خواسته‌های کارگران شاغل و بازنشسته بر ضرورت تخصیص بودجه برای درمان، آموزش و معیشت اشاره کرد.

آیت نیافر (فعال صنفی مستقل بازنشستگان) در گفتگو با خبرنگار ایلنا گفت: در مساله بودجه‌های سالانه، سالهاست که در بر یک پاشنه می‌چرخد. اختصاص میلیاردها تومان به مؤسسات، نهادها و ارگان‌هایی که عام‌المنفعه نیستند و چندان به حال مردم سودی ندارند، درحالیکه مطالبات کارگران و بازنشستگان محقق نشده باقی مانده است، یک مشکل اساسی است. در واقع بودجه سهم یک درصدی‌هاست و نود و نه درصدی‌ها سهم ناچیزی دارند.

به گفته او، تاثیر ردیف‌های بودجه نه تنها در سفره‌های جمعیت ۹۹ درصد جامعه مشاهده نمی‌شود، بلکه در هزینه‌های جاری شامل بهداشت و درمان، عمران و آبادانی، آموزش و گسترش زیر ساخت‌ها نیز نمود چندانی ندارد.

او تاکید می‌کند: آنچه باید در بودجه از جایگاه ویژه‌ای برخوردار باشد، هزینه تامین رفاه اجتماعی در جامعه است که متاسفانه سهمی از بودجه‌های سالیانه به آن اختصاص داده نمی‌شود. تولیدکنندگان ثروت اجتماعی همان کارگران و دیگر اقشار زحمتکش جامعه هستند اما جمعیت انبوه زحمتکش جامعه روز به روز فقیروفقیرتر می‌شوند، درحالیکه زندگی یک درصدی‌ها روز به روز غنی‌تر و انباشت سرمایه‌شان افزون‌تر می‌گردد.

نیافر در ادامه می‌گوید: طی سالهای اخیر با تعدیل نیروی کار و اخراج‌های دسته جمعی و بسته شدن کارخانجات، بر سیل بیکاران افزوده شده است. چنانکه با گرانی سر سام‌آور، قدرت خرید کاهش یافته و سفره کارگران شاغل، بیکار و بازنشستگان کوچک و خالی شده است. همچنین حداقل دستمزد کارگران به یک چهارم هزینه سبد خانوار کاهش یافته است.

به گفته وی، بودجه سالیان متمادی نه تنها کمکی به بهبود زندگی و معیشت کارگران و دیگر مزد بگیران زحمتکش نکرده، بلکه با افزایش هزینه سوخت و انرژی و همچنین صعود هزینه‌های خدماتی، بهداشت و درمان، آموزش و حمل و نقل، زندگی به مراتب سخت‌تری را به آن‌ها تحمیل نموده، چنانکه دیگر قادر به زندگی نیستند.

او به مشکلات سازمان و بیمه شدگان آن اشاره می‌کند: سازمان تامین اجتماعی با طلب ۳۲۰ هزار میلیارد تومانی از دولت در ورطه ورشکستگی و درنتیجه خانه خرابی بیش از نیمی از جمعیت جامعه قرار گرفته است. صندوق این سازمان با ۴ میلیون بازنشسته و مستمری بگیر و با ۱۴ میلیون کارگر بیمه‌پرداز طرف است. هفتاد درصد این کارگران و بازنشستگان صندوق سازمان تامین اجتماعی، متعلق به دهک‌های پایین درآمدی هستند و حداقل دستمزد را دریافت می‌کنند. با این حال، از بودجه هر سال نه تنها هزینه‌ای به صندوق این سازمان اختصاص نمی‌یابد بلکه باعدم پرداخت بدهی دولت به آن، ظلم مضاعفی بر دوش کارگران و بازنشستگان تحمیل می‌شود.

خواسته‌های اصلی چیست؟

او ادامه می‌دهد: در چنین شرایطی، ما کارگران و بازنشستگان سازمان تامین اجتماعی، خود را محق می‌دانیم که بر افزایش حقوق و دستمزدها به عنوان اصلی‌ترین و مهمترین مطالبه جمعی خود تاکید کنیم.

به گفته نیافر، مهمترین مطالبات کارگران شاغل و بازنشسته در ارتباط با تنظیم بودجه از قرار زیر است:

خواهان اختصاص بودجه برای تامین معیشت شایسته کارگران و بازنشستگان هستیم.

خواهان  تخصیص بودجه برای مستمری بیمه بیکاری مکفی برای کلیه بیکاران هستیم.

درخواست بر قراری درمان رایگان و آموزش رایگان برای کلیه شهروندان جامعه از طریق اختصاص بودجه را داریم.

همچنین خواهان اختصاص بودجه برای تامین رفاه اجتماعی همگانی هستیم.

کارگر نیوز